Лин Коффинс

Халуу дүүгсэн агуй-1

/Дерект зориулав/

Хол зам, хүнд аялалыг туулан
Хадат эргийн муруй үзүүрт ирэхэд
Хэзээ эрт хясаа нурсаны үлдэгдэл
Хагарч сүйрсэн агуй харлан үзэгдлээ
Чухам хэзээ юуны учир
Чулууд хагарч, агуй нурсныг мэдэхгүй ч
Өнө эртний харанхуй мэдрэмж биеийг минь эзэмдэн
Өвөл мэт жихүүн төсөөлөлд хайруулан
Цээжин гүнээс хатгах олон салаа бодолд
Санаашран зогсохуй…
Хуучирч бүдгэрсэн гэрэл зураг мэт өнгөрсөн түүхийн
Хуудас бүрийг чи өөрийнхөөрөө сэргээж
Энд амьдрагч, бүтээгч, дурлагч асан нэгний
Эртний дурсамжыг сөхнө…
“Гайхмаар юм, хараач
Гал бадарсан зуух байж!
Халууныг одоо хүртэл … Зүрхэн хэсэгтээ
Хадгалан үлдэж шүү!” гэж чи хэлээд
Цагаан утаа хэрхэн зуухнаас
Цагираглан эргэсээр гадагшлахыг харууллаа
Яагаад ч юм Хос-морин Бяцхан Хөдөлгүүр
Яриангүй амьд мэт мэдрэгдэж
Энэхэн хоромд ч нүдний минь өмнө
Эргэлдэн эргэсээр асч болох шиг санагдавч
Хагарсан ханан дээрх нэгэн бичиг
Хараанд минь бүрэлзэн үзэгдэхэдүйд, ахиулан уншвал
“Халуу дүүгэн гал асч байвал
Хясаа чулуу, хадан агуй бүгд амьд байгаа” гэсэн байлаа
Бүүр үлдээч гэж ятгахыг чинь ч үл сонсон
Буцах нислэгийн чинь цагийг би давтан асуулаа.


Орчуулсан Д.Болормаа